BÜRÜMCÜK DOKUMA:

BÜRÜMCÜK DOKUMA:

Çok ince iplikten yapılmış, teri emici özelliği olan, “bürümcük” veya “bükülü bez” olarak da tabir edilen bir kumaştır. Yün, keten, pamuk veya ipek ipliğinden yapılmaktadır. Ancak maliyetten ötürü ipek ipliğinden yapımı diğerlerine göre daha az olup ağırlıklı olarak saf veya fabrikasyon pamuk ipliği kullanılmaktadır.

Günümüzde Buldan bezi ve Şile bezi denilen kumaşların aslı da aynıdır.

Taşköprü nün ilk dönemlerinde 1940-1955 yıllarında Talip (Parlar) dede evinde bir dokuma tezgahı vardı ve Mora denilen pamuk iplikleri ile Bürümcük kumaş dokunuyordu. Ayşe nine ve gelinleri Fatma (Parlar) çalışıyorlardı. Tezgahı Şumnu dan mı getirdiler, yoksa Türkiye den mi edindiler kesin bilgi yok, ama Doyuranlar'da da bürümcük dokunduğu biliniyor.

Yine aynı dönemde, çaput pala'sı dediğimiz paspas gibi yer örtülerini işleyen tezgah Taşköprü de Sülüş'lerde vardı, Refiye Pektaş abla kullanırdı. (Taşköprü de oturdurdukları evi Çıtır Hasan satın almıştı).

1930 yıllarda Doyuranlar'da dokunan, kök boyalı, kilim ( Namazla - Namazlağ-, misafirler için iki, üç kişinin yanyana namaz kıldığı seccade), Hacı Hasanlar Sülalesinden, Somuncular’dan annemden (Fatma Parlar) kalan.

Benzer olarak, Sn. Saadet Şöferoğlu 'nun annesinden kalan namazla, Sn. Gülizar Bakı' nın belirttiği, kayınvalidesinden (Bakı Mustafalar'dan, Dal Mehmet'in kızı) kalan ve Sn. Arife Mutlutürk Tuna'nın da kendisinde olduğunu belirtiği namazlanın hemen hemen aynı desenli olması çok ilginç. 1920-1940 yılları arasında moda olan bir görenek ve aynı dönemde dokunmuş olmalı.

Yine Doyranlar’da işlenmiş, el işi cepken, duvar yastığı kılıfı, erkek eldiveni ve çorap. Kara Mustafalar’dan Mehmet oğlu Talip dede sülalesinden kalma.(1920 yılları).

Cepkeni, kız torunları kına gecelerinde, kadife veya şip şalvar ve bürümcük gömlek üzerine giymekteler. Bir paylaşımda Kezban Gencer ‘’Aynı cepkenden (Hacı Hasanlar Sülalesinden), Kara Hüseyin’in Ayşe ablamda da vardı, lazım oldu mu, alırdık.’’ diye yazmıştı.

Hasan Parlar (2021)